6 september - 8 september
Na heel wat voorbereidingen mochten we van Fordstore Feyaerts de Ford Nugget gaan halen, die ons tijdens onze tocht ter beschikking gesteld wordt. Dankuwel Tom Feyaerts, ondernemer met een hart, dat je ons zo wil steunen. Woensdag en donderdag alles inpakken, en hopen dat we niets vergeten. Donderdagavond hebben we voor de eerste maal overnacht in de nugget kampeerwagen te Scherpenheuvel.
Vrijdag - 9 september
Het was zover: onze eerste wandeletappe van Scherpenheuvel naar Hasselt, bij het Kids, waar ook het eerste event van Plus & Co ging doorgaan op zaterdag. Afstand volgend onze planning was 40km uiteindelijk zijn we op 43km gestrand.
Zaterdag - 10 september
Een super geslaagd ontbijt waar we vele vrienden en sympathisanten mochten ontmoeten. De mensen konden toen ook zien hoe een toffe bende onze gasten zijn en wij kregen een zeer warm gevoel bij jullie aanwezigheid, steun en mooie gesprekken rond het project van Plus & Co. Na de opkuis nog gezellig iets gaan eten met ons Sandy en Bert die we net als iedere helper, onze kids en alle bezoekers van het ontbijt heel hard willen bedanken om er een topdag van te maken!
Zondag - 11 september
Na een nachtje op het Kids vervolg van onze wandeling. Hasselt - Blegny. Normaal een trip van 50.5 km maar door een afgebroken brug en een spooroverweg die vervallen was zaten we uiteindelijk op 55 km. Deze etappe was al een stuk pittiger vanaf Millen langs Oppeye tot Blegny. In Blegny aan de oude mijn site hadden we een mooie standplaats en hebben we nog een spaghetti gegeten om dan weer vroeg onder de wol te kruipen.
Maandag - 12 september
Zes uur is ons moment om op te staan. Dan kunnen we rond 7 uur starten met de wandeling. Vanaf nu worden de wandelingen al wat zwaarder maar ook mooier. Door de velden, langs waterlopen, door weiden en meer op en af. De eerste etappe was voor Chris en Rob. Ze begonnen al direct met een omweg. Weg onderbroken, dan maar door de wei. Als je Plus & Co steunt ga je geen enkel opstakel uit de weg! De volgende wissels waren o.a aan "fort de Battice" en het stuwmeer "la Gileppe". Ronny had tijdens zijn pauze aan het stuwmeer weer wat gesprekspartners gevonden in een para van het Nederlandse leger, die nog in Schaffen was komen parachutespringen en een voormalig kolonel van de Belgische para's die onze koning nog naar beneden heeft geduwd met zijn parachute tijdens zijn opleiding (toen nog prins Filip) Vandaag 38 ipv 33 km gestapt. Nu al een totaal van 136.1 km.
Dinsdag - 13 september
Jalhay naar Hockai Rob en Ronny starten. Snel botsen we op onze route op een verboden doorgang. Uiteindelijk mooi alternatief gevonden los door de bossen en uiteindelijk op wat kleine paadjes terechtgekomen. De regen kan ons er niet van weerhouden om te genieten. We weten waarom we dit doen. Altijd blijven lachen. Volgende deel liep vooral langs "la Hoëgne" een waterloop met mooie watervallen. Normaal stopte hier, in Hockai, onze wandeling van vandaag maar we hebben dan een verplaatsing gedaan met de nugget tot in Wittlich, Duitsland om daar nog een kleine 9 km te stappen van het volgende traject om dan te gaan kamperen in Salm (D). Al 164.9 km gestapt.
Woensdag - 14 september
Salm naar schladt. Eerste deel stapte Chris en Ronny van Salm naar Dudensfeld. Onderweg even mee aerobics gedaan met de lokale gepensioneerden...zij zijn nu ook "plus & co".
Onderweg passeerden we een hotelletje waar Chris en Rob al een paar keer gelogeerd hadden. Daar werden we door de bazin getrakteerd op een koffie.
Koffiedik kijken
In hotel Pappelhof toegekomen vertelden we dat we voor een goed doel aan het stappen waren voor onze gasten. We mochten niet betalen voor onze koffie. De dame (± 70 jaar schatten we) haar petekind heeft ook beperkingen en haar broer, de vader van 81 jaar zorgt nog steeds goed voor hem. Als hij zou wegvallen, zou ze meteen alles laten vallen om de zorg over te nemen voor haar petekind (51 jaar).
Je zag de emotie in haar ogen toen we ons doel voor onze gasten toelichtten. Wat als haar broer of zij er niet meer zouden zijn, was voor haar ook een steeds achtervolgende gedachte. De zorg voor onze gasten is een probleem die alle naasten van mensen met extra zorgnoden overal ervaren en niet enkel in België. Toch geven deze verhalen je de kracht om door te gaan en ons doel te halen.
Later op de dag begon het grote avontuur. De 2 mannen op pad, het is te zeggen, afgeweken van het pad. Na eerst langs de Lieser een paar kilometers door overwoekerde, met omgewaaide bomen bezaaide "paden" te stappen zaten we helemaal vast.
-
Optie 1: Over de omver gevallen boom, maar dit was niet haalbaar.
-
Optie 2: Enkele kilometers terug, maar was wel heel ver.
-
Optie 3: Door het water. Leek de beste keuze.
Ronny trok aan het kortste eind en ging eerst door de onvoorspelbare Lieser. Rob voelde al nattigheid en hield zijn camera in de aanslag. Schoenen uit en rond de nek hangen, broek oprollen, alles in rugzak. Buiten een natte uitrusting leverde deze stunt legendarisch beeldmateriaal op.
Gelukkig ook een vis gevangen in mijn schoen voor het avondeten...of niet. Uiteindelijk zijn we er geraakt en hebben we laten zien dat een doel bereiken voor Plus & Co , ook als het eens wat moeilijker zou gaan, toch zal lukken. Op het einde van de dag stond de teller op 201.3 km.
Donderdag - 15 september
5 mooie etappes. Eerst begon Ronny en Chris van Wittlich naar Altrich. Verder langs het Lieserpad om dan meer en meer tussen de wijngaarden van de Moezel terecht te komen. In de tweede etappe hebben Chris en Rob het geluk om voor het eerst in hun leven bevers te zien in de vrije natuur. 3 nog wel! We stapten verder via Noviand, Veldenz, Heinzerath tot Morbach om dan naar onze kampeerplaats te gaan. Aantal wandelkilometers tot op vandaag 245.5 km
Vrijdag - 16 september
Toegekomen op onze slaapplaats te St. Julian. De teller staat nu op 295.1 wandelkilometers. Even de nasi goreng gebruiken om de benen af te koelen. Vandaag was het voelbaar dat we al op wandeling nr. 7 zaten. S' morgens moesten we er een beetje inkomen maar het parcours begon direct met een stevige helling. Voor de rest van de dag was het een golvend terrein met heel wat hoogtemeters. 1099 meters gestegen en 1276 gedaald. Langs velden, bossen en kleine dorpjes. Zo kwamen we in Unterjeckenbach. Na een babbeltje met een local kwamen we te weten dat in het dorpje slechts 70 inwoners zijn, waaronder één Belg die recent daar een huis kocht. Geen gsm-bereik daar en met de camper slechts één optie: terugkeren en rond rijden om tot in St. Julian te geraken omwille van een groot militair domein. Verder veel herten, eekhoorns en één everzwijn gezien. Weer een stukje dat we kunnen afvinken. Nu nog wat koken, Rob doet dat blijkbaar graag, geeft de keuken niet af...wel makkelijk. Tot morgen!
Zaterdag - 17 september
St. Julian naar Kaiserslauteren. Tussen de velden en bossen kwamen we veel herten tegen een stuk of 20 gezien. Zeer wisselend weer. Warm, koud, regen, zon. Lange gestaag stijgende paden. Op het eindpunt voor we naar de camping gingen toch even wat warmer gerief gaan kopen. Momenteel zitten we op een gewandelde afstand van 334.1km
Zondag - 18 september
Vandaag goed uitgeslapen, even wachten op de droogkast en dan gaan we verder. Vandaag staat er nog een korte etappe en transfer naar Pforzheim op het programma.
Vanaf morgen geven ze droger weer en krijgen we misschien bezoek van Jef en Lief die terugkomen van het besneeuwde Lermoos, onze eindbestemming.
Aangekomen in Pforzheim hebben we al een stukje van de etappe voor morgen gestapt. Semi rustdag is het geworden.
kennen jullie "Schnullertag"?. Ik ben al heel groot en laat mijn tutje los. Op 1ste zondag van oktober om 11 uur komen de kinderen hun tutje aan de weghangen.
Even op krachten komen aan de schietstand "Schützenhaus" waar in 2012 en 2022 het wereldkampioenschap was.
Straks nog een plaatsje zoeken om te kamperen. Zal waarschijnlijk wildkamperen worden. Je mag hier in Duitsland 24 uur ergens gaan staan.
Totaalstand nu 350km gestapt.
Maandag - 19 september
Vanochtend was er een vroege vogel om 5:30 uur wakker waardoor we reeds om 6:30 aan het stappen waren. De eerste wissel was in Mühlhausen na 14 km. Daar stond een zeer oude kampeerwagen.
De volgende etappe was naar Rutesheim. Onderweg heeft Rob en Chris wat aan het fitnessen geweest. Ondertussen was Ronny bij Silke beland. Silke was tot vorig jaar lerares maar heeft nu een eetkraam Silkesessbar. Ze was zo enthousiast over onze tocht en het project van Plus & Co dat ze er niet wou van weten dat ik zou betalen. 2 lekkere cappuccino's, een vegangerechtje en een rijstdessertje werd aangeboden en was zeer lekker.
Op de terugweg van Lermoos zijn Jef en Lief (broer/schoonzus) even langsgekomen en hebben ze mee gegeten om dan verder te rijden naar België. Na de middag verder gestapt en op het einde nog een stuk van ons programma van morgen bij gestapt zodanig dat we 51KM hadden vandaag.
Momenteel zitten we aan 404 km in totaal.
Dinsdag - 20 september
We stopten vandaag rond 18:00 met wandelen, vandaag hebben we weer 52,7km gestapt zodat ons totaal al op 455.8km staat.
Het eerste stuk vandaag liep licht golvend, waarschijnlijk een oude spoorbedding en naast een waterloop die we lang gevolgd hebben.
De laatste etappes, aangekomen in de Bayerische Alpen deze waren terug wat zwaarder.
Zo moesten we een heel stuk over een smal paadje klimmen naar een ruïne. Het uitzicht daar was wel fantastisch. We kregen een zicht over het gebied waar we voorheen hadden gewandeld. We hadden gehoopt iets te drinken daar maar het was ondertussen al gesloten, al 800 jaar. Uiteindelijk kwamen we uit op een hoogte van 865 meter als hoogste punt van de wandeling.
Morgen gaan we eens wat minder wandelen.
Woensdag - 21 september
Donderdag - 22 september
We wandelden van Buxheim tot in Dietmansried. Na een 20-tal kilometers stappen zien we in de verte reeds besneeuwde bergtoppen. Ons einddoel komt stilaan in zicht. Ideaal om even te picknicken met een prachtig zicht.
We doen een kleine verplaatsing naar Sulzberg om van daaruit nog een 5-tal km's te stappen. Wel 5 km met een zware klim.
Onze stopplaats van vandaag is naast de Rottachsee.
Vandaag hebben we 48,5 km gestapt wat ons op een totaal van 535.3 km
Zaterdag - 24 september
Bijna! Nog iets meer dan 26 km wandelen vandaag. We starten zoals gewoonlijk om 7:00 uur met onze wandeling. Na een stukje wandelen krijgen we voor het eerst zicht op de Zugspitze. Dat is de berg op de grens met Oostenrijk en Duitsland met een hoogte van een 2960 meter. We naderen hem van de Oostenrijkse kant.
De zichten worden steeds mooier. Watervallen, besneeuwde bergen, diep uitgesneden waterlopen. Achter elke hoek schuilt wel iets nieuws.
Rond 12:30 is het dan zover: aankomst in Hotel Edelweiss. Uiteraard hoge tijd om ons een beetje te laten aansterken door een goede maaltijd. Als toetje op de taart krijgen we van Daniela, baas van het hotel, jawel, een super lekkere taart aangeboden. Hmmm.
Nog even naar de winkel, een scheerbeurt (eindelijk), doucheke, sauna, koudwaterbad voor spierherstel en klaar voor een heerlijk menu.
Morgen nemen we een dagje rust en maandag trekken we weer op pad in de bergen.
Bedankt aan alle mensen, sponsors die ons al gesteund hebben met bemoedigende woorden en/of sponsoring ten voordele van Plus & co.
We hebben vele hartverwarmende reacties gekregen van het thuisfront en ook onderweg. Tof dat onze belevenis toch zo veel heeft losgemaakt bij vele mensen die onze gasten blijkbaar ook echt in hun hart dragen. Blijf ons zeker de komende dagen volgen. Onze tocht krijgt hier in de bergen nog wat extra km's want we willen absoluut die 650 km halen. Als je nog wil sponseren kan dit uiteraard nog steeds.
Vandaag hadden we een relatieve rustdag, maar 30km gestapt. Bedoeling was om tijdig op de camping plaats te zijn om eens rustig de was te doen en onze innerlijke mens wat te verwennen met een stevige Duitse maaltijd.
Momenteel zitten we op een 485km. Nog 3 a 4 dagen te stappen tot Lermoos en dan lokaal nog een paar bergjes meepikken want we willen zeker 650 km gestapt hebben. Daar is het dan ook fijn dat we met 3 gelijk kunnen stappen.
We zijn super benieuwd naar wat onze tocht al heeft opgebracht en hopen dat we binnenkort een mooi bedrag kunnen melden aan jullie. Nu alvast bedankt voor jullie toffe reacties op onze tocht.
Vrijdag - 23 september
Weer een stap dichter bij ons doel. Nog 2 dagen tot in Lermoos.
Na wat kleine mankementjes aan de benen, voeten en knieën hebben we vandaag precies een nieuwe boost gekregen want het gaat ondanks de pijntjes van de afgelopen dagen weer prima. Waarschijnlijk speelt het verhaal van de stal die we kunnen rieken al een stukje mee?
We stappen van de Rottachsee naar de Haldensee. De bergen worden steeds hoger en mooier. De besneeuwde bergtoppen zien er sprookjesachtig uit.
Aan de Haldensee kon Ronny het niet laten om tijdens zijn rustmoment te genieten van een ijskoud voetbadje in het meer. Volgens hem is dit helend water want de verzwikte enkel lijkt zo goed als verleden tijd.
Na een 35-tal km besluiten we om nog een etappe voor de volgende, laatste dag, erbij te nemen en stappen we nog een stevige 10 km extra. Onderweg ontmoeten we nog een koppel uit de buurt van Berlijn, beetje Duitse les kan nooit kwaad. Ze hebben in hun dorp een project om te wonen, leven en met dagbesteding voor gasten met extra zorgnoden. Blijkbaar een geëngageerde gemeenschap die die gasten helemaal hebben opgenomen in hun midden. Zo fijn om te horen dat dit mogelijk is. Hun aanmoedigingen om dit project te laten slagen geven ons nog meer moed.
Ons totaal komt nu op 581.3 km.
Zondag - 25 september
Eerste dag in hotel Edelweiss. Goed bed lekker en uitgebreid ontbijt. Heerlijk. Aan het ontbijt hebben we Aaron zijn lievelingsontbijt gegeten, een vers bereid, zoals Aaron zelf in zijn beste Duits kan bestellen "omelet Mitt alles". De kok glunderde tot achter haar oren als ik vertelde dat Aaron op school had gevraagd om tijdens koken ook een omelet met alles te maken. Vooral omdat hij gezegd heeft dat die in het hotel veel beter was dan die hij zelf had gemaakt op school.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan dus...wij gaan wandelen. Eerst tot aan de Bretllalm aan het tussenstation van de Grubigstein waar we een terrasje gedaan hebben. Toch wel een stevige klim voor een rustdag. Vandaar zijn we dan naar Erhwald gestapt om een lekkere pizza te gaan eten.
Terug in het hotel hadden we toch weer 15,6 km gewandeld wat ons totaal op 623.5 km brengt. Tijd voor ontspanning: sauna.
Nog even rusten en we worden weer aan tafel verwacht. We zijn hier nog een paar dagen maar onze 650 stap kilometers komen nu al in zicht...misschien morgen??
Maandag - 26 september
Ons doel van 650 km is vandaag weer wat korter bijgekomen. Weliswaar vrij traag want het waren slechts 15 km vandaag maar met 1300 meter klimmen ging dat niet vooruit.
Na het ontbijt gestart met onze klim vanuit ons hotel naar de top op 2233 meter van de Grubigstein.
Na een stop in de Wolfsrathauserhutte trokken we verder naar de top. Daar ontmoeten we Meli, een 26-jarig meisje dat alleen op pad was om ook naar de top te gaan. Na dat we samen wat gegeten hadden aan de hut boven aan de Grubigstein en we Meli hadden ingewijd in het plus & co verhaal zijn we dan samen tot aan het kruis helemaal boven op de berg gestapt. Een moeilijke klim, zeker voor diegene die wat hoogtevrees hebben, maar we hebben het toch maar gedaan. Trots op iedereen.
In het naar beneden komen, bij gebrek aan een riviertje, dan maar in de sneeuw gedoken.
Uiteindelijk waren we om 17:00 terug in het hotel waar we ons nog tegoed deden aan een sauna en een lekker avondmaal. Moe maar voldaan naar onze kamers.
Ons huidig totaal zit nu op 638.5km. Nog 3 dagen hier om ons totaal van 650km te halen. Nog 11.5 km. Lijkt ons makkelijk haalbaar.
Verhaal van Kees
Vanmiddag ontmoeten we Kees in Tirolerhaus te Erhwald. Kees woont in een project dat door een ouderinitiatief tot stand is gekomen. Jammer genoeg zijn zijn ouders er niet meer maar dankzij hun inzet heeft hij een mooie woon- en leefomgeving gekregen. Het doet ook enorm deugd hoe hij omringd met de liefde van zijn zus en schoonbroer hier kan genieten van vakantie en niet onbelangrijk voor hem: lekker eten! Kees vertelde ook over zijn opa en papa dat hun naam ook Kees was. Daar was hij best trots op. Zijn opa verkocht eitjes en eigenlijk is hij een beetje in zijn voetsporen getreden. Waar hij woont hebben ze ook veel dieren. Hij vind het zalig om daar voor te zorgen en ze verkopen dan bv. Ook de eitjes aan de mensen uit de buurt. Tof om Kees, zijn zus en schoonbroer te leren kennen en te zien hoe sterk ze met elkaar verbonden zijn want die kring rond hen is superbelangrijk!
Dinsdag - 27 september
Van Lermoos naar Tirolerhaus te Erhwald stond vandaag op het programma. Een redelijk vlakke wandeling, lekker eten en terug naar hotel voor nog wat sauna ontspanning.
Doel: de kaap van de 650km te overschrijden. Met 15.5 km is het dus zover en komen we op een totaal van 654km en we zijn hier nog een paar dagen dus...misschien gaan we nog eens wandelen!
Woensdag - 28 september
Rustdag: Aangezien het op de berg aan het sneeuwen was zijn we met de lift naar boven op de Grubigstein getrokken. Er was een heel pak sneeuw gevallen.
Sneeuw wandeling gemaakt en iets warms gedronken in de hut.
Voor de namiddag hadden we een stevige massage van onze benen besteld. We dachten dat we dat verdiend hadden.
Donderdag - 29 september
Onze laatste dag in Oostenrijk. Klimmen naar de Tuftlhütte, 500 hoogtemeters, om af te sluiten. Door de mist was het zicht vanop het uitzichtsplatform naast de hütte minimaal.
We hopen dat onze tocht Plus & Co onder de aandacht heeft gebracht en dat de noodzaak van dit project duidelijk is geworden mede door onze toevallige ontmoetingen onderweg.
Bedankt aan iedereen om ons te steunen. En hopelijk tot op een van onze volgende activiteiten!